Page 94 - Tegendraads

92 |
hij heel vaak gelijk had, maar het niet kreeg. Dat zal wel de meest gehoorde zin over hem zijn. Iemand die heel vaak de vinger op de zere plek legt, maar daarop te stevig duwde. Daar ging het nog meer zeer van doen. Dat is nooit aangenaam als je beseft dat het waar is wat hij zegt. De laatste drie, vier jaar zie ik wel dat er in de plaats van een ‘vechten tegen’ een ‘vechten voor’ is gekomen. Dat is denk ik een positieve ontwikkeling.
Ton was en is iemand die helemaal voor de inhoud staat en niet voor
het proces. De mensen die op inhoudelijke posities staan in de kunst
en cultuur moeten steeds harder roepen om gehoord te worden, omdat
het proces-denken zo dominant is geworden. Het is een actueel politiek maatschappelijke fenomeen dat er veel meer aandacht is voor het proces,
het ‘samen ergens komen’, dan dat je snoeihard voor de inhoud moet
gaan. We zijn heel erg op het verbinden gericht en op generaliseren in
plaats van specialiseren. Dat zie je ook bij de ministeries en allerlei andere overheidslagen. Mensen moeten daar van alles en nog wat kunnen. Het specialisme is in mijn ogen afgekalfd. We zijn veel algemener geworden. We hebben over het algemeen steeds meer moeite met inhoud. Ik had laatst een discussie met iemand uit het veld, die zei dat we geld moeten gaan verdienen. Maar dat is niet onze eerste drijfveer. Die is dat we van toegevoegde waarde willen zijn voor de maatschappij.”
Weerbaarheid
“Het gevolg van de bezuinigingen in 2012 is ook dat we ons zijn gaan realiseren dat we vaker moeten vertellen waarom we bestaan. We moeten duidelijk maken dat we een intrinsieke waarde hebben, voor sociale inhoud staan en van belang zijn voor de economie. De tijd dat we gewoon in onze gebouwen onze dingen konden doen is voorbij.
Ik wil daarmee niet zeggen dat die bezuinigingen positief zijn geweest.
Ze staan echter in de context van een veranderende maatschappij waarin meningen verschuiven, iedereen een opvatting heeft en die via de sociale media ventileert. We hebben soms ontzettend last van opvattingen, als daarbij de nuance en de kennis en het vertrouwen ontbreken. Het gegroeide wantrouwen, onder meer door de bankencrisis, is onderdeel van die veranderde maatschappij. In dat hele veld moet iets dat heel erg inhoudelijk is zich daarom weerbaarder opstellen. Dat is niet met een oneliner over te brengen.